Paulo Coelho- Պաուլո Կոելիո

'What is a warrior of light?'

'You already know that,' she replied with a smile. 'He is someone capable of

understanding the miracle of life, of fighting to the last for something he believes

in - and of hearing the bells that the waves set ringing on the seabed.'

A warrior of light carefully studies the position that he intends to conquer.

However difficult the objective, there is always a way of overcoming

obstacles. He seeks out alternative paths, he sharpens his sword, he tries to fill

his heart with the necessary perseverance to face the challenge.

But as he advances, the warrior realises that there are difficulties he had

not reckoned with.

If he waits for the ideal moment, he will never set off; he requires a touch

of madness to take the next step.

The warrior uses that touch of madness. For - in both love and war - it is

impossible to foresee everything.

A warrior of light respects the main teaching of the I Ching: 'To persevere is

favourable.'

He knows that perseverance is not the same thing as insistence. There are

times when battles go on longer than necessary, draining him of strength and

enthusiasm.

At such moments, the warrior thinks: 'A prolonged war finally destroys the

victors too.'

Then he withdraws his forces from the battlefield and allows himself a

respite. He perseveres in his desire, but knows he must wait for the best moment

to attack.

A warrior always returns to the fray. He never does so out of stubbornness,

but because he has noticed a change in the weather.

Լույսի ռազմիկը երբեք չի փոխում իր որոշումները:

Մինչև բուն գործողություններին անցնելը նա երկար խորհում է. գնահատում սեփական պատրաստվածության աստիճանը, պատասխանատվության չափն ու իր ուսուցչի նկատմամբ ունեցած պարտականությունը: Աշխատելով պահպանել հոգեկան հավասարակշռություն` նա մանրազնին քննում է ամեն մի քայլը այնպես, կարծես դրանից է կախված ամեն ինչ:Բայց այն պահին, երբ որոշումն արդեն կայեցված է, ռազմիկը շարժվում է առաջ առանց ետ նայելու: Նա այլևս չի կասկածում իր որոշման ճշմարտացիության մեջ, և անգամ այն ժամանակ, երբ հանգամանքները այնպես չեն դասավորվում, ինչպես ինքն էր նախատեսել, ռազմիկը իր ընտրած ուղուց երբեք չի շեղվում:Եվ եթե նրա որոշումը ճիշտ էր, ապա նա հաղթանակ է տանում մարտում, թեկուզև վերջինս տևի նախատեսվածից ավելի երկար: Իսկ եթե որոշումը սխալ էր, ապա նա կպարտվի և ստիպված կլինի սկսել ամենը սկզբից, բայց արդեն զինված դառը փորձով:Լույսի ռազմիկը մեկ անգամ սկսելով գնում է մինչև վերջ:

Ընկերները հարցնում են նրան, թե որտեղից է նա էներգիա ստանում:

“Անտեսանելի հակառակորդից”,- պատասխանում է նա:

Այս ժամանակ ընկերները հարցնում են նրան, այդ դեպքում ով է նա:

“Նա, ում անհնար է հաղթել”,- պատասխանում է ռազմիկը:

Դա կարող է լինել իր հասակակիցը, ով երբևէ մանկական կռվում հաղթեց իրեն, այն աղջնակը, ով տասնմեկ տարեկանում ասաց, որ նա իր դուրը չի գալիս, ուսուցիչը, ով նրան հիմար անվանեց: Հոգնելով և կորցնելով ուժերը` ռազմիկը հիշում է, որ այդ անտեսանելի հակառակորդը դեռևս չի տեսել իր քաջությունը:Ոչ, նա չի մտածում վրեժի մասին, քանզի անտեսանելի հակառակորդը այլևս իր կյանքի մասը չէ: Նա միայն մտածում է այն բանի մասին, թե ինչպես հասնել կատարելության, որպեսզի իր հաջողությունների մասին բամբասանքը տարածվի ողջ աշխարհով մեկ և հասնի այն մարդուն, ով վաղ անցյալում նրան ցավ է պատճառել:

Այս երեկվա ցավը ուժի աղբյուր է լույսի ռազմիկի համար: